Ziemia Rzeszowska – pielgrzymka listopadowa

11 listopada o godz. 5:40 ze stacji Optima wyruszyliśmy na kolejną 60. już pielgrzymkę (można powiedzieć jubileuszową) zorganizowaną w naszej parafii przez księdza Grzegorza Rajsa. Tym razem celem naszej pielgrzymki była Ziemia Rzeszowska. Do Rzeszowa dotarliśmy ok. godz. 10-tej. Na parkingu czekał na nas przewodnik pan Henryk Wądołkowski. Na początku pan Henryk przedstawił nam najważniejsze informacje nt. Rzeszowa. Spacerkiem udaliśmy się na zwiedzanie miasta. Przeszliśmy Aleją Lubomirskich, gdzie umieszczone są tablice darczyńców oraz pomnik AK, przy którym odbywają się uroczystości na cześć żołnierzy wyklętych. Zatrzymaliśmy się na chwilę obok Zamku. Zamek ten został zbudowany w latach 1902-1906, na miejscu dawnego zamku Lubomirskich, który zbudował Mikołaj Spytek Ligęza. Obecnie Zamek ten jest siedzibą Sądu Okręgowego. Po drodze mijaliśmy fontannę multimedialną – woda, muzyka, kolor, przy której wieczorem wiosną i latem odbywają się pokazy. Obok fontanny znajduje się letni Pałac Lubomirskich. Pałac ten został zbudowany na terenie dawnej winnicy Mikołaja Spytka Ligęzy. Ostatnim właścicielem z rodu Lubomirskich był Franciszek Lubomirski. Obecnie właścicielem Pałacu jest Okręgowa Izba Lekarska.
Dalej przeszliśmy Aleją pod Kasztanami, na której w okresie międzywojennym zamieszkiwali wysoko postawieni mieszkańcy miasta. Znajdują się tam piękne wille, budowane na zamówienie, każda jest inna. Po drodze zatrzymaliśmy się przy pomniku Jana Pakosławica, rycerza króla Kazimierza Wielkiego. Nieopodal w parku zamkowym znajduje się 360-letni platan. Przechodziliśmy obok Kurii Biskupiej i dalej ul. 3 Maja (dawniej Pańską), która jest głównym deptakiem Rzeszowa. Zatrzymaliśmy się przed Kościołem pw. Św. Krzyża wraz z zespołem popijarskim.

Pijarów do Rzeszowa sprowadził Lubomirski, utworzyli oni szkołę, w której był bardzo wysoki poziom nauczania. Weszliśmy do Kościoła na chwilę modlitwy. Kościół jest barokowy z elementami rococo. Na uwagę w Kościele św. Krzyża zasługuje epitafium Lubomirskich, Krucyfiks od Jana III Sobieskiego oraz Kaplica 2 serca, są to serca Lubomirskich. Na sklepieniu w prezbiterium znajdują się owoce, z przewagą granatów, które są symbolem wiary katolickiej.

Mijaliśmy pomnik Tadeusza Nalepy – założyciela zespołów Blackout i Breakout. Następnie doszliśmy do Kościoła Farnego, którego niestety nie mogliśmy zwiedzić ze względu na oficjalne uroczystości związane ze Świętem Niepodległości. Na chwilę zatrzymaliśmy się przy pomniku płk. Leopolda Lisa Kuli, wybitnego oficera Związku Strzeleckiego, Legionów i odradzającego się Wojska Polskiego, który zginął w wieku zaledwie 22 lat. Kolejno mijaliśmy budynek, w którym 28. lipca 1895 zostało założone Polskie Stronnictwo Ludowe, obecnie mieści się tam Teatr im. Wandy Siemaszkowej oraz budynek Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, w którym
w okresie wojny mieścił się Arbeitsamt.

Spacerkiem doszliśmy do Bazyliki mniejszej oo. Bernardynów. Bazylika jest Sanktuarium Matki Boskiej Rzeszowskiej i równocześnie mieści się w niej Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. 15. sierpnia 1513 w jej okolicy nastąpiło objawienie Matki Bożej i znaleziono jej drewnianą figurkę. Za sprawą tej figurki odnotowano 60. cudów. Mikołaj Spytek Ligęza postanowił zbudować w tym miejscu Kościół. Jego budowę rozpoczęto prawdopodobnie w latach 1610 do 1624. Ligęza sprowadził do Rzeszowa zakon Bernardynów, których celem było nawracanie na wiarę katolicką prawosławnych mieszkańców tych terenów. Zatrzymaliśmy się w Bazylice na krótką modlitwę. W Bazylice znajdują się zwłoki Jana z Dukli.

Następnie przeszliśmy Ogrodami Bernardyńskimi, w sąsiedztwie których znajduje się Urząd Wojewódzki. Dalej przeszliśmy na Kładkę Ferenca. Jest to okrągła kładka zawieszona nad ruchliwym skrzyżowaniem, dzięki niej znacznie poprawił się ruch uliczny. Kolejno przeszliśmy na rynek, na którym znajduje się Ratusz. Ratusz podobnie jak Zamek został zbudowany w XVI wieku przez Mikołaja Spytka Ligęzę. Obecną formę uzyskał po przebudowie w końcu XIX w., zawiera elementy neogotyku i neorenesansu.

Na rynku pożegnaliśmy pana przewodnika i indywidualnie spędziliśmy czas wolny. Z racji dnia Św. Marcina delektowaliśmy się również rogalami marcińskimi. Udaliśmy się do autokaru i pojechaliśmy do miejscowości Borek Stary, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej. Sanktuarium jest pod opieką oo. Dominikanów. Ksiądz Grzegorz odprawił dla nas Mszę św.

Po Eucharystii jeden z ojców zapoznał na krótko z historią tego Sanktuarium. Wnętrze Kościoła jest bardzo piękne. Ołtarz główny to wspaniałe dzieło sztuki. Jest w nim godne miejsce dla Matki Bożej, w centralnym punkcie znajduje się cudowny obraz, który został odsłonięty na czas trwania Eucharystii. Po bokach znajdują się figury świętych dominikańskich – św. Dominik i św. Jacek, jak również figury św. Piusa V, Katarzyny Sieneńskiej Róży z Limy oraz Tomasza z Akwinu. W bocznych nawach znajdują się ołtarze św. Krzyża, św. Jacka Odrowąża, św. Dominika i ołtarz Serca Pana Jezusa. Na uwagę zasługuje też ambona, która jest wspaniałym dziełem sztuki i została przeniesiona ze starego Kościoła, jest mowa o niej już w 1688 r. Indywidualnie przeszliśmy do Groty i źródełka, a następnie udaliśmy się do autokaru.

Ruszyliśmy w drogę powrotną i ok. 20.30 byliśmy w Suchej Górze. Pielgrzymka była okazją do modlitwy i refleksji. W czasie pielgrzymki ks. Grzegorz odczytał nam kazanie ks. Proboszcza, wygłoszone w tym dniu w naszym Kościele na Mszy św. w intencji Ojczyzny. Bardzo dziękujemy księdzu Grzegorzowi Rajsowi za zorganizowanie kolejnej pielgrzymki.

Barbara Boryczka