Pielgrzymka Poczdam, Słubice, Bolesławiec, Złotoryja, Trzebnica

Letnie pielgrzymowanie zakończyliśmy pielgrzymką do Poczdamu oraz do mniejszych, ale bardzo urokliwych miejscowości Dolnego Śląska. W podróż wyruszyliśmy we wtorek 22 sierpnia we wczesnych godzinach porannych. W południe dotarliśmy do Poczdamu, gdzie czekał na nas przewodnik. Nikt z pielgrzymów nie przypuszczał, że trzygodzinne zwiedzanie tego miasta, okaże się prawdziwą „ucztą” estetyczną dla naszych zmysłów. Poczdam to przede wszystkim Park Sanssouci - pałac i rozległy park, położony na 298. hektarach bogato rzeźbionego terenu. Kształtowano go sukcesywnie w ciągu ponad stu lat, zmieniano, wprowadzano nowości zgodne z trendami, rozbudowywano. Liczne, różnorodne stylowo pałace i parki powstawały na chwałę państwa pruskiego i Hohenzollernów. Do Parku Sansouci prowadzi kilka wejść. Od strony wschodniej wielką kutą bramę zdobią rzeźby Flory i Pomony – bogiń kwiatów, sadów i ogrodów, zapowiadające charakter parku. Od tej bramy na wschodnim krańcu biegnie 2,5. kilometrowa główna aleja, aż do Nowego Pałacu na zachodnim krańcu parku. To jego zasadnicza oś. A wszystkie alejki spacerowe mają 70 km długości. W ciągu 46. lat Fryderyk Wielki stworzył na terenie parku kilka znaczących obiektów. To, poza pałacykiem Sanssouci m.in.: Grota Neptuna, Nowe Pokoje i galeria malarstwa po obu stronach pałacu Sanssouci, Chiński Domek herbaciany, barokowy Nowy Pałac , zespół sztucznych ruin Ruinenberg. Aby poznać cały zespół, wejść we wszystkie zakamarki, należałoby odwiedzać Sanssouci wielokrotnie.
Z żalem opuszczaliśmy „pruski Wersal” (tak często nazywa się Park Sannssouci). Zwiedzanie Poczdamu zakończyliśmy w dzielnicy holenderskiej - kolejnej perle miasta, złożonego z samych pereł.
Dzielnica holenderska powstała w pierwszej połowie XVIII wieku dla holenderskich rzemieślników sprowadzonych przez cesarza do Poczdamu. 134 podobnie wyglądające ceglane domy, po to by Holendrzy w Poczdamie mogli się poczuć jak u siebie Dziś tworzą niezwykły kompleks architektoniczny i sporo w nich galerii, pubów i uroczych restauracji.

Późnym popołudniem wyruszyliśmy w kierunku Słubic, gdzie w kościele pw. Ducha Świętego uczestniczyliśmy w Eucharystii. Nocowaliśmy w eleganckim pensjonacie Leśniczówka umiejscowionym wśród lasów i ostoi zwierząt.

Drugi dzień naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy od fabryki porcelany Bolesławiec. Najpierw zwiedziliśmy zakład, poznaliśmy etapy produkcji porcelany. Na koniec mogliśmy zrobić zakupy w sklepie firmowym, lecz tutaj przydałaby się co najmniej złota karta kredytowa, aby móc zakupić te wszystkie porcelanowe cudeńka. Następnie przejechaliśmy do urokliwego miasteczko Złotoryja, gdzie zwiedziliśmy kopalnię złota Aurelia i muzeum złota. Ostatnim punktem naszego pielgrzymowania była Trzebnica-miasta słynącego z Międzynarodowego Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej- patronki Polski i Śląska. Do bazyliki bezpośrednio przylega pocysterski Klasztor Sióstr Boromeuszek, który jest jednym z największych budynków klasztornych w Europie Środkowej. Tam uczestniczyliśmy w Eucharystii, a następnie niesamowita, przeszło osiemdziesięcioletnia siostra Bernarda, oprowadziła nas po klasztorze, opowiadając jego historię. Przybliżyła nam również życiorys św. Jadwigi Śląskiej. Wszyscy byliśmy zauroczeni erudycją i piękną polszczyzną siostry Bernardy.

Bóg zapłać Księdzu Grzegorzowi za dziewięćdziesiątą pielgrzymkę. Jak zawsze perfekcyjnie zorganizowaną, z niecierpliwością czekamy na kolejny wyjazd.

Małgorzata Bogacka