Po trzecie:
Pokolenia izraelskie pochodzą od Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama. Opisuje to Rdz 21, 1-21; 25, 19-34; 29, 31-24 i 35, 16-20. Imiona poszczególnych synów nawiązują do okoliczności ich narodzenia. Jakubowi urodziło się dwunastu synów, którzy dali początek plemionom izraelskim: Ruben (/Pan/ wejrzał na moje upokorzenie), Symeon (Bóg wysłuchał /usłyszał/), Lewi (przylgnąć, towarzyszyć, przyłączony, odosobniony /ze wzgl. na konsekrację/), Juda (wielbić, uwielbiać /Pana/), Dan (sędzia, sądzić, /Bóg sprawiedliwie mnie osądził), Neftali (walczyłem i zwyciężyłem), Gad (szczęście), Aser (szczęśliwy), Issachar (Bóg nagrodził, Bóg daje zapłatę), Zabulon (mały książę; podarek), Józef (oby Bóg dodał), Beniamin (syn prawicy).

Po czwarte:
Warto zwrócić uwage na inne teksty biblijne pomocne w zrozumieniu czytanych i rozważanych przez nas treści:
* Rdz 21, 1-21; 25, 19-34; 29, 31-24 i 35, 16-20 - pochodzenie pokoleń izraelskich.
* Joz 13 - 21 - podział Ziemi Obiecanej między poszczególne plemiona Izraelskie.
* Wj 23, 20-33 i Pwt 7, 1-6. 16 - zapowiedź wejścia do Ziemi Obiecanej i prawo klątwy.

Po piąte:
Zapoznać się ze znaczeniem niektórych nazw własnych, pojawiających się w opisie terenów zdobytych przez pokolenie Judy i Symeona:
Adoni-Bezek - władca, pan Bezek, czasem Adoni-Sedek - "Pan sprawiedliwości" lub "Panem jest Sedek" (Sedek to bóstwo kananejskie czczone w Jerozolimie, bezek - skorupa).
Amoryci - semiccy koczownicy, którzy z obrzeży Pustyni Arabskiej migrowali ku różnym rejonom Żyznego Półksiężyca, by przyjąć osiadły trybu życia. Nazwa ludu pochodzi od słowa amurru (zachodni). Zamieszkiwali oni tereny na zachód od Mezopotamii aż do Morza Śródziemnego. Trudnili się pasterstwem i hodowlą.
Anak, Anakici (ludzie w łańcuchach) - synowie Anaka pierwotni mieszkańcy Palestyny, przed zajęciem jej przez Izraelitów, ST zalicza ich do olbrzymów.
Aszkelon ~ "ciężar, waga".
Betel = Bet + El - dom Boga, dom Boży (miejsce pierwotnego przechowywania Arki Przymierza)/Luz - migdałowiec.
Chetyci to lud pochodzenia indoeuropejskiego (mówiący językiem indogermańskim), którego świetność przypadła na połowę II tys. przed Chr. Biblia uznaje ich za potomków Cheta, młodszego brata Sydona, syna Kanaana. Ich ojczyzną była środkowa Anatolia (rejon dzisiejszej Turcji). Byli jednym z ludów, z którym walczyli Izraelici, wkraczając do Ziemi Obiecanej.
Chiwwici byli jednym z ludów zamieszkujących Kanaan w czasie, gdy wkraczali do niego Izraelici. Prawdopodobnie wywodzili się z Edomu (górskiej krainy położonej na południowy wschód od Morza Martwego). Byli ludźmi gór - góralami, odróżnianymi od innych ze względu na osobliwe upodobania i specyficzny styl życia.
Debir - "to, co z tyłu (zagrody); pastwisko" inaczej Kiriat-Sefer - miasto księgi.
Efraim - żuławy, żyzna ziemia.
Gaza - „umocnienie, forteca".
Hebron - "miejsce Przymierza" inaczej Kiriat-Arba - "miasto czterech (dzielnic?)"; miejsce grobów patriarchów Izraela.
Jebusyci to przedizraelscy mieszkańcy Jerozolimy, odłam ludności kananejskiej (Biblia przedstawia ich jako potomków Kanaana). Byli jedną z grup zamieszkujących Kanaan przed przybyciem Izraelitów, silnym i groźnym szczepem (władali Jerozolimą do czasów królowania Dawida (ok. 1000-970 r. przed Chr.), który podstępem zdobył miasto i uczynił z niego stolicę własnego państwa).
Jerozolima - miasto założone przez boga Szalem; miasto świątyni, centralne miejsce kultu i stolica Izraela.
Kananejczycy - mieszkańcy Kanaanu (kraju purpury) wzięli swój początek od przeklętego przez Noego syna Chama, ojca rodu Kananejczyków. Kanaan oznacza kraj obiecany Izraelitom przez Jahwe. Nazwa ma najprawdopodobniej związek z akadyjskim słowem kinahhu oznaczającym purpurę. Najwidoczniej lokalna ludność słynęła z wyrabiania i barwienia wełny.
Manasses - pocieszyciel, ten który daje zapomnienie; część plemienia Józefa
Negeb - "kraj suchy, południowy", pustynny, południowy region Palestyny.
Peryzzyci (mieszkańcy otwartych osiedli) - nazwa tego ludu została utworzona od rzeczownika perazot oznaczającego miasto bez murów (nieobwarowane). Zgodnie z tą etymologią Peryzzyci stanowiliby tę część ludności Kanaanu, która była rozrzucona po całym kraju w mniejszych osiedlach i wsiach. Peryzzyci przybyli do Kanaanu z początkiem II tys. przed Chr., jako odłam wielkiej migracji amoryckiej. Po osiedleniu się w Kanaanie Peryzzyci - podobnie jak wszyscy Amoryci - mieszkali w gęsto zalesionych i górzystych rejonach środkowego Kanaanu.
Sefat inaczej Chorma - "pęknięta skała" od cherem - "zniszczenie, przekleństwo, klątwa"; miasto kananejskie, początkowo miejsce klęski, a następnie zwycięstwa Izraela nad Kananejczykami.
Szefela - „Dolina"; urodzajna nizina słynąca w czasach biblijnych z uprawy oliwek i daktyli.